રાજકોટ નો ઇતિહાસ લગભગ 400 વર્ષ જૂનો

રાજકોટ ઇતિહાસ લગભગ 400 વર્ષ જૂનો છે. રાજકોટ રાજ્ય વર્ષો પહેલાં છૂટા કર્યા પછી જામનગર રાજ્ય જાડેજા કુટુંબ સ્થાપના કરી હતી. બ્રિટિશ શાસન દરમિયાન, દૈહિક Catties રાજ્યો ભાવમાં અહીં ઉપલબ્ધ કેમ્બ્રિજ શિક્ષણ કરવામાં માટે 1871 માં રાજકુમાર કોલેજ સ્થાપના કરી છે. લાલપરી સિંચાઇ યોજનાના પાયાનો પથ્થર 1895 માં મૂકવામાં આવ્યું હતું. રાજકોટ અન્સ જસદણ વચ્ચે મોટર સર્વિસ 1922 માં 1920 અને રેલવે માં શરૂ કરવામાં આવી હતી. રાજકોટ નગરપાલિકા1924 માં વીજળી પૂરી પાડવામાં આવી હતી અને ટેલિફોન ઓફિસ, પોસ્ટ ઓફિસ 1925 માં સ્થાપના કરી હતી. સ્વતંત્રતા પછી, રાજકોટ સૌરાષ્ટ્ર રાજ્ય અને પ્રથમ મુખ્ય પ્રધાન મૂડી માનનીય Uchhangrai Dhebar હતી. વર્તમાન સિવિલ હોસ્પિટલ બિલ્ડીંગ તે સમયે secretariats હતી.

 

રાજકોટ સૌરાષ્ટ્ર મધ્યમાં, 1612 એડી માં જાડેજા વંશ અને સુન્ની મુસ્લિમ રાજુSandhi ઓફ ઠાકુર સાહેબ Vibhaji Ajoji જાડેજા દ્વારા સ્થાપના કરવામાં આવી હતી. Vibhaji Ajoji Nawanagar ઓફ જામ Sataji, હાલના જામનગર પૌત્ર હતો. રાજકોટ તેના સહ સ્થાપક, સુન્ની મુસ્લિમ રાજુ Sandhi માનમાં નામ આપવામાં આવ્યું હતું.

નવાબ નિયમ

Masum ખાનનો, જુનાગઢ માતાનો નવાબ એક નાયબ Faujdar વર્ષ 1720 એડી રાજકોટ જીતી લીધું. અને Masumabad માટે રાજકોટ નામ બદલીને. 1722 એડી માં, ગઢ 5 થી 4કિલોમીટર પરિમિતિ સાથે બનેલ અને 8 ફૂટ (2.4 મીટર) પહોળી હતી કે દિવાલો હતા. Kotharia નાકા, નવા નાકા, રૈયા નાકા, બેડી નાકા, Bhichari નાકા, Sardhar નાકા અને પાલ Darwajo કોઈ:Masumabad ઍક્સેસ માટે આઠ દરવાજા, તેના બાહ્ય બાજુ પર લોખંડ સ્પાઇક્સ સાથે સ્ટડેડ દરેક હતા. વધુમાં, Nakalank મંદિર નજીક Khadaki નાકા કહેવાય સ્પાઇક્સ વગર દરવાજો આવી હતી. કિલ્લાની દિવાલ ઓફ ખંડેર જો રામનાથ પેરા વિસ્તારમાં ગઢ માં જોઇ શકાય છે. બેદી નાકા અને રૈયા નાકા ઓફ ગેટ્સ વસાહતી સમયમાં ફેરફાર કરવામાં આવ્યા હતા. બ્રિટિશ એજન્સી મુખ્ય ઇજનેર, સર રોબર્ટ બેલ બૂથ, બેડી ગેટ અને રૈયા નાકા દ્વાર જીર્ણોદ્ધાર અને 1892 માં હાલના ત્રણ માળ ઘડિયાળ ટાવર બાંધ્યું છે.

જાડેજા નિયમ

1948 સુધી રાજકોટ હુકુમત ધ્વજ. Masumabad બાદમાં જાડેજાનો કુળ અને રાજકોટ પર પુનઃસ્થાપિત તેના નામ દ્વારા કબજો કરવામાં આવ્યો હતો. Bavajiraj જાડેજા બિલ્ટ Darbargadh,આ રજવાડું પ્રથમ મહેલ. Bavajiraj તેમના પુત્ર, લાલપરી અને Randarda તળાવો બાંધવામાં જે સર Lakhajiraj જાડેજા, કે જે સમય માટે જાડેજાનો શાસકો રહયું સૌથી અગ્રણી શાસક દ્વારા સફળ કરવામાં આવી હતી. Dharmendrasinhji જાડેજા, તેના પિતા, સર Lakhajiraj સફળ છે, પરંતુSasan ગીર માં સિંહ શિકાર અને તેમના ભાઇ Pradyumansinhji જાડેજા, સર Lakhajiraj જાડેજા બીજા પુત્ર દ્વારા સફળ કરવામાં આવી હતી જ્યારે મૃત્યુ પામ્યા હતા. રાજકોટ Pradumansinh જાડેજા શાસન દરમિયાન ભારત રીપબ્લિક ઓફ વિલિન કરવામાં આવ્યું હતું.

બ્રિટિશ શાસન

રાજકોટ ખાતે ગાંધી ઉપવાસ બ્રિટિશ પૂર્વ ભારત કંપની બધા રજવાડાઓની મધ્યમ રાજકોટ માં સૌરાષ્ટ્ર એજન્સી સ્થાપના કરી હતી. આ એજન્સી પ્રાદેશિક મથક અને રેસિડન્સી કોઠી કમ્પાઉન્ડ હતો. બ્રિટિશ ઘણા પ્રભાવશાળી સંસ્થાનવાદી ઇમારતો અને આવા કનોટ હોલ અને ધ રાજકુમાર કોલેજ તરીકે શૈક્ષણિક સંસ્થાઓ, બાંધકામ. જો રાજકુમાર કોલેજ ઓફ પ્રતીક, રાજકોટ મોહનદાસ કરમચંદ ગાંધી ઉર્ફે મહાત્મા ગાંધી, તેમના પિતા રાજકોટ રાજા માટે દિવાન હતા ત્યારે રાજકોટમાં તેમના જીવનના શરૂઆતના વર્ષો ગાળ્યા. ગાંધી માર્ચ 1939 માં રાષ્ટ્રીય શાળામાં અંતે રાજકોટ લોકો લોકોના કાઉન્સિલ અને મુક્તિ રચવા માટે પૂછવા નિરાહાર.

સ્વતંત્રતા પોસ્ટ કરો

સ્વતંત્રતા પછી રાજકોટ મુખ્યમંત્રી તરીકે યુએન Dhebar આગેવાની, સૌરાષ્ટ્ર રાજ્યના પાટનગર બન્યું. તે મે 1, 1960 ના રોજ દ્વિભાષી મુંબઈ રાજ્યમાંથી અલગ કરવામાં આવી હતી જ્યારે રાજકોટ, નવરચિત ગુજરાત રાજ્ય વિલિન કરવામાં આવ્યું હતું. ઠાકોર સાહેબPradyumansinhji 1973 માં મૃત્યુ પામ્યા હતા. તેમના પુત્ર, પ્રાંતીય કક્ષાએ એક રાજકીય કારકિર્દી બહાર કોતરવામાં છે, જે ઠાકોર સાહેબ Manoharsinhji Pradyumansinhji,, તેને સફળ રહ્યા હતા. કુલ ઘણા વર્ષો માટે ગુજરાત વિધાનસભાના સભ્ય તરીકે અને આરોગ્ય અને ફાયનાન્સ માટે રાજ્ય પ્રધાન તરીકે સેવા આપી હતી. વારસદાર, યુવરાજ સાહિબ Mandattasinhji બિઝનેસ કારકિર્દી અને પર્યાવરણવાદ પર યોજે છે.

રાજકોટ, ગુજરાત, ભારત રાજ્ય 4TH મોટું શહેર છે. રાજકોટ 2008.Rajkot પર વસ્તી કરતાં વધુ 1.43 લાખ 2006 થી 2020 સુધી વિશ્વમાં સૌથી ઝડપથી વિકાસ પામતા શહેરો અને શહેરી વિસ્તારોમાં 22 માં ક્રમે આવે છે, ભારતમાં 28 મી શહેરી સમૂહ છે.

રાજકોટ ગુજરાત ભારતમાં રાજ્ય અને આજી નદી અને Nyari નદીના કાંઠાઓ પર સ્થિત રાજકોટ જિલ્લો, વહીવટી મથક એક શહેર છે. રાજકોટ 1 નવેમ્બર 1956 ના રોજ દ્વિભાષી મુંબઈ રાજ્યમાં મર્જ પહેલાં એપ્રિલ 1948 15 થી 31 ઓક્ટોબર 1956 માટે અને પછી સૌરાષ્ટ્ર રાજ્યના પાટનગર હતું. તેની સ્થાપના કરી હતી ત્યારથી રાજકોટ મે 1 દ્વિભાષી મુંબઇ રાજ્ય માંથી ગુજરાત રાજ્ય વિલિન કરવામાં આવ્યું હતું, 1960.Rajkot ઘણા વિવિધ શાસકો હેઠળ કરવામાં આવી છે. રાજકોટ સૌરાષ્ટ્ર મધ્યમાં, એક લાંબો ઇતિહાસ ધરાવે છે અને movement.Rajkot 1612એડી માં જાડેજા વંશ અને સુન્ની મુસ્લિમ રાજુ Sandhi ઓફ ઠાકુર સાહેબ Vibhaji Ajoji જાડેજા દ્વારા સ્થાપના કરવામાં આવી હતી ભારતીય સ્વતંત્રતા નોંધપાત્ર ભૂમિકા ભજવી હતી. Vibhaji Ajoji Nawanagar ઓફ જામ Sataji, હાલના જામનગર પૌત્ર હતો. રાજકોટ તેના સહ સ્થાપક માનમાં નામ આપવામાં આવ્યું હતું, સુન્ની મુસ્લિમ રાજુ Sandhi.Masum ખાનનો, જુનાગઢ માતાનો નવાબ એક નાયબ Faujdar વર્ષ 1720 એડી રાજકોટ જીતી લીધું. અને Masumabad માટે રાજકોટ નામ બદલીને. 1722 એડી માં, ગઢ 5 થી 4 કિલોમીટર પરિમિતિ સાથે બનેલ અને 8 ફૂટ (2.4 મીટર) પહોળી હતી કે દિવાલો હતા. Kotharia નાકા, નવા નાકા, રૈયા નાકા, બેડી નાકા, Bhichari નાકા, Sardhar નાકા અને પાલ Darwajo કોઈ: Masumabad ઍક્સેસ માટે આઠ દરવાજા, તેના બાહ્ય બાજુ પર લોખંડ સ્પાઇક્સ સાથે સ્ટડેડ દરેક હતા. વધુમાં, Nakalank મંદિર નજીક Khadaki નાકા કહેવાય સ્પાઇક્સ વગર દરવાજો આવી હતી. કિલ્લાની દિવાલ ઓફ ખંડેર જો રામનાથ પેરા વિસ્તારમાં ગઢ માં જોઇ શકાય છે. બેદી નાકા અને રૈયા નાકા ઓફ ગેટ્સ વસાહતી સમયમાં ફેરફાર કરવામાં આવ્યા હતા. બ્રિટિશ એજન્સી મુખ્ય ઇજનેર, સર રોબર્ટ બેલ બૂથ, બેડી ગેટ અને રૈયા નાકા દ્વાર જીર્ણોદ્ધાર અને 1892.Masumabad માં હાજર ત્રણ માળ ઘડિયાળ ટાવર બાંધવામાં બાદમાં જાડેજાનો કુળ અને રાજકોટ પર પુનઃસ્થાપિત તેના નામ દ્વારા કબજો કરવામાં આવ્યો હતો.Bavajiraj જાડેજા બિલ્ટ Darbargadh, આ રજવાડું પ્રથમ મહેલ. Bavajiraj તેમના પુત્ર, લાલપરી અને Randarda તળાવો બાંધવામાં જે સર Lakhajiraj જાડેજા, કે જે સમય માટે જાડેજાનો શાસકો રહયું સૌથી અગ્રણી શાસક દ્વારા સફળ કરવામાં આવી હતી. Dharmendrasinhji જાડેજા, તેના પિતા, સર Lakhajiraj સફળ છે, પરંતુ Sasan ગીર માં સિંહ શિકાર અને તેમના ભાઇPradyumansinhji જાડેજા, સર Lakhajiraj જાડેજા બીજા પુત્ર દ્વારા સફળ કરવામાં આવી હતી જ્યારે મૃત્યુ પામ્યા હતા. રાજકોટ બધા રજવાડાઓની મધ્યમ રાજકોટ માં સૌરાષ્ટ્ર એજન્સી સ્થાપનાPradumansinh જાડેજા માતાનો reign.The બ્રિટિશ ઇસ્ટ ભારત કંપની દરમિયાન ભારત પ્રજાસત્તાક માં મર્જ હતો. આ એજન્સી પ્રાદેશિક મથક અને રેસિડન્સી કોઠી કમ્પાઉન્ડ હતો. બ્રિટિશ ઘણા પ્રભાવશાળી સંસ્થાનવાદી ઇમારતો અને આવા કનોટ હોલ અને ધ રાજકુમાર કોલેજ તરીકે શૈક્ષણિક સંસ્થાઓ, બાંધકામ.

રાજકોટ એક finel અને બીજા કાગળ પર ટૂંક સમયમાં શરૂ કરવામાં આવશે છે 2રિંગ રોડ છે. રાજકોટ એક AIR પોર્ટ, બે રેલવે સ્ટેશન છે, એક બસ સ્ટેશન છે,

તેમના પિતા રાજકોટ રાજા માટે દિવાન હતા ત્યારે મોહનદાસ કરમચંદ ગાંધી ઉર્ફે મહાત્મા ગાંધી, રાજકોટ માં તેમના જીવનના શરૂઆતના વર્ષો ગાળ્યા. ગાંધી માર્ચ 1939.Post સ્વતંત્રતા માં રાષ્ટ્રીય શાળામાં અંતે રાજકોટ લોકો લોકોના કાઉન્સિલ અને મુક્તિ રચવા માટે પૂછવા નિરાહાર

સ્વતંત્રતા પછી રાજકોટ મુખ્યમંત્રી તરીકે યુએન Dhebar આગેવાની, સૌરાષ્ટ્ર રાજ્યના પાટનગર બન્યું. તે મે 1, 1960 ના રોજ દ્વિભાષી મુંબઈ રાજ્યમાંથી અલગ કરવામાં આવી હતી જ્યારે રાજકોટ, નવરચિત ગુજરાત રાજ્ય વિલિન કરવામાં આવ્યું હતું. ઠાકોર Pradyumansinhji 1973 માં મૃત્યુ પામ્યા હતા. તેમના પુત્ર, પ્રાંતીય કક્ષાએ એક રાજકીય કારકિર્દી બહાર કોતરવામાં છે, જે ઠાકોર Manoharsinh Pradyumansinh,, તેને સફળ રહ્યા હતા. કુલ ઘણા વર્ષો માટે ગુજરાત વિધાનસભાના સભ્ય તરીકે અને આરોગ્ય અને ફાયનાન્સ માટે રાજ્ય પ્રધાન તરીકે સેવા આપી હતી. વારસદાર, Mandattasinh બિઝનેસ કારકિર્દી અને પર્યાવરણવાદ પર યોજે છે.

વિકિપીડિયાનો લેખ

શોધો રાજકોટ – હોટેલ યુરોપા ધર્મશાળા

રાજકોટ વિશે

રાજકોટ ગુજરાત રાજ્ય સૌરાષ્ટ્ર પ્રદેશમાં મધ્યમાં ઠાકુર સાહેબ Vibhaji Ajoji જાડેજા અને રાજુ Sandhi દ્વારા 1612 ના વર્ષ માં સ્થાપના થયેલ છે. બ્રિટિશ શાસન દરમિયાન, જો તે પ્રાદેશિક મુખ્ય મથક હતું. સ્વતંત્રતા પછી, તે સૌરાષ્ટ્ર રાજ્યના પાટનગર બન્યું. તે રાજ્ય માટે રાજ્ય વિધાનસભા આયોજન કર્યું હતું. રાજ્યો 1960 માં બોલચાલની ભાષા પર આધારિત છે બનાવવામાં આવી હતી ત્યારે, સૌરાષ્ટ્ર રાજ્ય સાથે શહેર નવા રચાયેલા ગુજરાત રાજ્ય વિલિન કરવામાં આવ્યું હતું.

રાજકોટ તેના Bandhani સાળી, મિરર વર્ક, પેચ વર્ક, મણકો વર્ક, ઘરેણાં બજાર અને રેશમ ભરતકામ માટે પ્રખ્યાત છે. આ શહેર સહિતના ઘણા નાના પાયે ઉત્પાદન ઉદ્યોગો હોસ્ટ પરંતુ BEARINGS, ડીઝલ એન્જિન, કિચન Knifes અને અન્ય કટીંગ ઉપકરણો સુધી મર્યાદિત નથી. ડીઝલ એન્જિન મુખ્યત્વે આફ્રિકા અને મધ્ય પૂર્વમાં, બધા વિશ્વમાં પર નિકાસ કરવામાં આવે છે.

તેમના પિતા સૌરાષ્ટ્ર રાજા માટે દિવાન હતા ત્યારે મહાત્મા ગાંધી, રાષ્ટ્રની પિતા, તેમના જીવનના શરૂઆતના વર્ષો ગાળ્યા. મહાત્મા ગાંધી હવે મોહનદાસ કરમચંદ ગાંધી હાઇસ્કુલ અને તેઓ હવે Kaba ગાંધી કોઈ Delo નામનું મ્યુઝિયમ છે રહેતા હતા જ્યાં ગૃહ તરીકે પણ જાણીતી આલ્ફ્રેડ હાઇસ્કુલ, તેના શાળાકીય હતી.

રાજકોટ 1620 માં જાડેજા સમૂહના ઠાકોર સાહેબ Vibhoji Ajoji જાડેજા દ્વારા સ્થાપના કરી છે. ઠાકોર સાહેબ Vibhoji Ajoji જાડેજા Nawanagar ઓફ જામ શ્રી Satarsal (Sataji) Vibhaji જાડેજા ઓફ પગાર હતો.

 

આ વિસ્તારમાં મોહમ્મદ Ghaznavi અને Muzaffarid રાજવંશે શાસન ગઝનવી સામ્રાજ્ય જાડેજા પતાવટ પહેલાં મહમુદ Begada શાસન જોવા મળી છે. Nawanagar ઓફ જાડેજા કો માં Bhuchar મોરી યુદ્ધ હારી ગયો હતો. મુઘલ સામ્રાજ્ય સામે 1590 સીઇ. ઠાકોર સાહેબVibhoji Ajoji જાડેજા યુદ્ધ ખાતે તેના પિતા મૃત્યુ પછી કેદી તરીકે દિલ્હી મોકલવામાં આવ્યો હતો. કુલ અકબરના પત્નીઓ એક તેના મામા હતા Jodhaji સોડા, ના વાલીપણું હેઠળ મૂકવામાં આવી હતી. કુલ શાહી દળો જોડાયા અને Sardhar ના Vaghelas બહાર કાઢી માં શાહજહાંએ સપોર્ટેડ છે. પછી પછી, કુલ વાઘેલા મુખ્ય Sardhar પુત્રી લગ્ન અને તેના પાટનગર બનાવ્યું. કુલ Ardoi, પાંસળી અને તેમણે સમ્રાટ તેમની સેવાઓ માટે અલગ હુકુમત રૂપાંતરીત જે Ribda Kalipat મળ્યો હતો. તેના અવાજ પુરસ્કાર આગળ જમીનો મેળવી, શાહી સેવા ચાલુ રહી હતી. રાજકોટ 1620 માં રાજુ Sandhi પછી નામ આપવામાં આવ્યું હતું, જે ઠાકોર સાહેબ Vibhoji Ajoji જાડેજા સાથે રાજકોટ રજવાડું સહ સ્થાપક હતા.

ઠાકોર સાહેબ Vibhoji Ajoji મુઘલ સામ્રાજ્યના શાહી દળો સાથે કાઠી જનજાતિ દૂર કરવામાં મદદ કરી હતી જે ઠાકોર સાહેબ Mehramanji હું Vibhoji, ગાદીએ આવ્યો. કુલ આઝમ ખાન, રાજકોટ રાજ્ય વિસ્તૃત અહીં સાથે ગુજરાત સુબેદાર દ્વારા rewarded કરવામાં આવી હતી. ઠાકોર સાહેબ Bamanioji Sahibji અને તેના અવાજ ઠાકોર સાહેબ Mehramanji II Bamanio બહાદુર અને કુશળ સૈનિકો હતા. તેઓ રાજકોટ જપ્ત અને જુનાગઢ નવાબ અને રાજકોટ માંથી ગામોની સંખ્યા 1720 સુધી ઉપર તેમના નિયંત્રણ અને તેની આસપાસના ગામોમાંCONSOLIDATED.

આ શાળા રાજકીય એજન્ટ કર્નલ સિંઘ દ્વારા ભારતમાં બ્રિટિશ શાસન દરમિયાન બાંધવામાં આવી હતી. આ મૂળ રાજકોટ ઇંગલિશ શાળા ઓક્ટોબર 17, 1853 ના રોજ સ્થાપના થઈ હતી, જે સૌરાષ્ટ્ર પ્રથમ ઇંગલિશ શાળા (પ્રદેશ) હતી. તે પછી 1868 એડી દ્વારા સંપૂર્ણ સુવિધાયુક્ત ઉચ્ચ શાળા બની હતી. તે 1886 માં રાજકોટ હાઇસ્કૂલ તરીકે ઓળખાતી હતી. તે અંતમાં 1907 માં આલ્ફ્રેડ હાઇસ્કુલ નામ આપવામાં આવ્યું હતું. આલ્ફ્રેડ હાઇસ્કુલ હાલમાં ઇમારતો પ્રિન્સ આલ્ફ્રેડ, એડિનબર્ગ ઓફ ડ્યુક ઓફ મેમરી જૂનાગઢ HH નવાબ દ્વારા કાઠિયાવાડ માટે બાંધવામાં આવ્યા હતા. આ શાળા H.E. દ્વારા જાન્યુઆરી, 1875 માં ખોલવામાં આવી હતી સર ફિલીપ Wodehouse, કેસીબી અને GCSI, બોમ્બે ગવર્નર. [1]

મોહનદાસ ગાંધી આલ્ફ્રેડ હાઇસ્કુલ તેના શાળાકીય હતી. ગાંધીજીના આ શાળા તેમના પ્રાથમિક શિક્ષણ લીધો તરીકે નામ આલ્ફ્રેડ હાઇસ્કુલ, ભારતની સ્વતંત્રતા પછી “મોહનદાસ ગાંધી હાઇસ્કુલ” રાખવામાં આવ્યું છે.

જે થાય તે સારા માટે જ થાય

મને મળેલો આ મેસેજ ઘણું કહી જાય છે

જીન્દગી નાની છે દરેક પળ માં ખુશ રહો,

ઓફિસમાં ખુશ રહો અને ઘરમાં ખુશ રહો,

આજે શાક નથી તો દાળ માં જ ખુશ રહો,

આજે જીમ નો સમય નથી તો બે કદમ ચાલીને ખુશ રહોં,

ઘરે નથી જઈ શકતા તો ફોન કરીને જ ખુશ રહો,

આજે ભાઈબંધ નો સાથ નથી તો ટી.વી.  જોઈને ખુશ રહો,જે

ને જોઈ નથી સકતા તેના અવાજ માં જ ખુશ રહો,

જેને આપણે મેળવી નથી શકતા તેની યાદ થી જ ખુશ રહો,

આજે કોઈ નારાજ છે તો તેના આ વ્યવહાર માં જ ખુશ રહો,

લેપટોપ ના મળ્યું તો ડેસ્કટોપ માં જ ખુશ રહો,

ગઈકાલનો સમય ચાલ્યો ગયો છે તેની મીઠી યાદ માં જ ખુશ રહો,

આવવા વાળા ની ખબર નથી તો સપનામાં જ ખુશ રહો,

હસતા હસતા આ પળો પસાર કરો અને આજ માં જ ખુશ રહો.

જીંદગી માં ઘણી વાર ધાર્યું કામ નાં થાય , ગમતી વ્યક્તિ નાં મળે કે જોઈતી ચીજ ન મળે ત્યારે એવું લાગે કે મારો સમય જ ખરાબ છે કે નશીબ ને બે ચાર સંભળાવી દઈએ .  બધા પાસે ફલાણો મોબાઈલ હોઈ અને આપની પાસે ન હોઈ કે પછી બધા મસ્ત છોકરીઓ(કે છોકરીઓ માટે મસ્ત છોકરાઓ ) ને ગાર્ડને લઇ ને બેઠા હોઈ અને આપને એકલા આંટા મારતા હોઈ ત્યારે એવું જ  લાગે કે મારી જીંદગી માં કઈ છે જ નઈ , નશીબ જ ફૂટેલા છે .  પરિક્ષા  માં ઓછા માર્ક્સ આવે કે પછી ફેઈલ થાય એટલે તો જીંદગી ટૂંકાવી લેવાનો જ વિચાર આવે . આવું શા માટે ????????

શું તમને એવું લાગે છે કે ઉપર માંથી કઈક થાય એટલે જીંદગી પૂરી ??  જીંદગી માં એ વ્યક્તિ , વસ્તુ કે કામ વગર ચાલે એમ જ નથી ? જરા શાંત મને વિચારી જોવો જીંદગી નાં ૯૦% દુઃખ તો માત્ર દેખા દેખી ને કારણે  હશે. બધા પાસે ફલાણો મોબાઈલ છે તો મારી પાસે હોવો જ જોઈ કે બધા ને ૮૦ % માર્ક્સ આવ્યા તો મારે આવવા જ જોઈ . શું તમારી જીંદગી અને બીજા  ની જીંદગી સરખી જ હોઈ એ જરૂરી છે ..!! તમે એવું કેમ  નાં વિચારી  શકો કે મારા માટે જીંદગી માં આથી પણ કૈક સારું હશે. ભગવાને મને અત્યારે જરૂર નઈ હોઈ એટલે જ નઈ આપ્યું હોઈ અને સૌથી શ્રેષ્ઠ ” ભગવાન કરે એ સારા માટે જ કરે ”

આપણું કામ છે યોગ્ય દિશા માં મહેનત કરવાનું. કર્મ આપને કરવા નું છે , ફળ એ આપશે . ભાગવત ગીતા માં કહ્યું છે ને કે ” કર્મ કરતો રહે ફળ ની ચિંતા નાં કર.” બસ જે ફળ મળ્યું એ મારા સારા માટે જ હશે , કદાચ  મારા માટે એનાથી પણ સારું લખાયેલું હશે . એક વાત હમેશા યાદ રાખો જીંદગી માં ત્યારે જ દુખી થવું જયારે હવા, પાણી કે ખોરાક નાં મળે . હા આપને સામાજિક લાગણી ધરાવનાર મનુષ્ય છીએ તો લાગણી નાં સબંધો ન કારણે થોડું દુઃખ તો લાગે પણ એના કારણે આપની આખી જીંદગી તો ગમગીન નાં જ બનાવાય . એક વાત હમેશા યાદ રાખજો મિત્રો “જે સમય આપને આપની ખુશી માં જીવીએ છીએ એજ જીંદગી છે ”

ભગવાન પાસે ક્યારેય એમ નાં માંગો કે મારે આ જ વસ્તુ જોય છે કે પેલી જ છોકરી  જોય છે ( કે પેલો જ છોકરો જોઈ છે ). ભગવાન પાસે હમેશા એવું માંગો કે “મારા માટે જે યોગ્ય હોઈ એ જ મને આપજે પ્રભુ “.  તો લાઈફ માં ટેન્સન શા માટે લેવાનું મોજ કરો ને વાલીડાવ……..!!!

સફળતા – એ શું વળી ?

નાનપણ થી જ પ્રાઈમરી માં  પેલો સુવિચાર બધા ને ગોખવી દીધો હોઈ છે “મહેનત એ સફળતા ની ચાવી છે”. ક્યારેય વિચાર્યું કે આ સાલી સફળતા શું છે  ? અહી બધા ને સફળ થવું છે . બધા સફળતા ની પાછળ ભાગે છે. પણ આ સાલી સફળતા / સક્સેસ છે શું ??

નાનપણ માં જયારે સ્કુલ માં આવ્યા ત્યારે ફર્સ્ટ રેન્ક આવે એ સફળ અને બાકી બધા નિષ્ફળ!! ત્યાર થી જ એ નાના બાળક ને “સફળ” થવા માટે ગધ્ધા મજુરી કરવા ની ટેવ પાડી દેવામાં આવે છે . જે બાળક બહાર રમવા નાં જાય , ટીવી નાં જોવે ,વિડીયો ગેમ્સ નાં રમે સતત ભણવામાં રચ્યો પચ્યો રહે એને હોશિયાર ગણવામાં આવે , વાહ વાહ કરવામાં આવે . એનો ફર્સ્ટ રેન્ક આવે તો એને સફળ ગણવામાં આવે . ફર્સ્ટ રેન્ક લાવવો એ જ જીંદગી છે ? એ લાવવા માટે એને એક વર્ષ બાગાડ્યું , ખુશીઓ ને દબાવી એનું શું ? સાચો સફળ અને હોશિયાર બાળક એ છે જે રમતા રમતા  સારા માર્ક્સ લાવી પાસ થાય પછી ભલે ને એનો રેન્ક એવરેજ હોઈ ! 

આ જ વાત જીવન માં પણ લાગુ પડે છે . કેટલાક લોકો “કહેવાતી સફળત” માટે જીંદગી વેડફી નાખતા હોઈ છે . અમુક લોકો માટે સફળતા એટલે – એના ફ્રેન્ડ્સ કે રીલેટીવ થી વધુ કમાવું  અને એ માટે   દુનિયા ને શું ગમશે એ વિચારી ને પોતાના નિર્ણયો લેવા .અરે ભાઈ ! એ એમની જીંદગી છે એમને એને ગમ્યું એમ કર્યું અને એ “સફળ” થયો . એનો મતલબ એ નથી કે એને કર્યું એ જ તારે કરવું . હા માર્ગદર્શન ચોક્કસ લઇ શકાય .  હજુ પ્રશ્ન તો એ જ છે આ સફળતા શું છે ? મારે એન્જીનીયર બનવું છે અને હું એન્જીનીયર બની ગયો એટલે હું સફળ ?

એક સીધી વાત છે , સમજાય એવી વાત છે , થોડી વિચારી શકાય એવી વાત છે કે સફળતા એ મૃગજળ જેવું છે . જ્યાં તમે ક્યારેય નાં પહોચી શકો .  એક ઉદાહરણ લઈએ . તમે નાના હોઈ એટલે ફર્સ્ટ આવવું એ ને જ સફળતા માનતા હોઈ . એનાં માટે તનતોડ મહેનત કરી ને તમે ફર્સ્ટ લાવો . પછી તમને લાગે આતો હજુ કાઈ નથી ૧૦/૧૨ માં બોર્ડ માં નંબર લાવો તો સફળ ગણાવ . એના માટે મહેનત કરો પછી કોલેજ માં જાવ . ત્યાં સાચી હકીકત સમજાય કે સારી જોબ મળે એને સફળતા ગણાય . જોબ ચાલુ કરો ત્યારે એમ લાગે આમાં કઈ નથી રાખ્યું બિઝનેસ કરો તો સફળ થાવ ….. આનો ક્યાય અંત જ નથી . સફળતા એ માનસિક ભ્રમણા છે જે ક્યારેય મળતી નથી , મળે છે તો પણ ક્ષણિક હોઈ છે. 

એક  સરસ મજાની નાની વાર્તા છે . એક નાનું માછીમાર નું ગામ હોઈ છે . એ લોકો રોજ સવારે ૩-૪ કલાક મચ્છીમારી કરે , થોડી વેંચી રૂપિયા કમાય અને  ખાવા પીવાનું થઇ જાય . બાકી નાં સમય માં એકબીજા ને મળે , રમતો રમે , પત્ની બાળકો સાથે સમય પસાર કરે . એવામાં એક દિવસ ત્યાં કોઈ મોટો બિઝનેસ મેન આવી ચડ્યો . એને જોયું કે આ લોકો કેટલો સમય વેડફે છે . એને લોકો ને ભેગા કર્યા અને સમજાવ્યું ” તમે લોકો રોજ ૩ જ કલાક કામ કરો છો એના બાળે તમે ૭-૮ કલાક કામ કરી ત્રણ ગણી માછલીઓ પકડી શકો .  એટલે તમે ત્રણ ગણું કમાય શકો . અત્યારે તમારા પાસે છે એના થી ત્રણ ગણા રૂપિયા મળે . તમે મોટા મકાન બંધાવી શકો , સારું સારું ખાઈ શકો . વધુ મહેનતા કરો તો હજુ વધુ મળે અને તમે સફળ થાઓ . તમે તમારી બધી ઈચ્છાઓ પૂરી કરી શકો .” ત્યારે ગામવાળાઓ એ મસ્ત જવાબ આપ્યો ” એના માટે આટલું બધું કરવાની શું જરૂર . અમે અત્યારે પણ ખૂશ જ છીએ . સારું સારું ખાઈએ  છીએ . અમારી બધી ઈચ્છાઓ પૂરી પણ થઇ જાય છે તો વધુ કામ કરવાની શું જરૂર ?”

સાચી સફળતા એ જ કે તમેં જીંદગી નાં મેક્સિમમ સમય ખૂશ રહી શકો . તમને ગમતું કામ કરી શકો , તમને ગમતા નિર્ણયો લઇ શકો ( હા તમને ગમતું કામ કરવા માં અનેક મુશ્કેલીઓ હોઈ છે કારણ કે જે તમને ગમે છે એ સામાન્ય રીતે લોકોને  શરૂઆત માં ગમતું હોતું નથી ) . તમને ગમતા લોકો ને મળી શકો , સાથે સમય પસાર કરી શકો , તમને ગમતા સ્થળો ની મુલાકાત લઇ શકો ત્યાં ટાઈમ સ્પેન્ટ કરી શકો એ જ સફળતા .

તમને કેમ ખબર કે તમે જીવન નાં સાચા રસ્તે છો ?

આમ તો દરેક ની જિંદગી અલગ અલગ હોઈ છે, દરેક નાં પોતપોતાના વિચારો હોઈ છે , ધ્યેય હોઈ છે , મહત્વકાંક્ષા હોઈ છે. દરેક નાં જિંદગી જીવવા ના રસ્તા , તરીકા અલગ અલગ હોઈ છે. તો પણ તમને કેમ ખબર પડે કે તમે જે રસ્તે જઈ રહ્યા છો એ બરાબર છે ? તમે જે કઈ કરી રહ્યા છો એ બરાબર છે ?

“તમે રોજ રોજ શ્વાસ  લો છો એ જિંદગી નથી પણ અમુક ક્ષણો માં ખોવાઈ ને તમે શ્વાસ  લેવાનું ભૂલી જાવ તે સાચી જિંદગી છે”
– જય વસાવડા

તમે જિંદગી નાં સાચા રસ્તે છો જો

• સોસીયલ મીડિયા ની પોસ્ટ , કમેન્ટ વગેરે તમારી ઓરીજનલ જિંદગી માં મુડ  ને અફ્ફેક્ટ  નાં કરે..
• તમને ખુશ થવા માટે કોઈ વ્યક્તિ કે વસ્તુ ની જરૂર નાં પડે।  જે છો એમાં ખુશ છોવો।
• જે કામ કરો છો એ છોડવા નું મન થતું નથી.
• તમને જરૂરિયાત , મહત્વાકાંક્ષા અને દેખાદેખી વચ્ચે ફર્ક ખબર છે
• તમને ભલે ખબર નાં હોઈ કાલ કેવી હશે પણ આજની દરેક ક્ષણે ક્ષણ માં જિંદગી જીવંત લાગે છે
• દિવસ ના એટલીસ્ટ  તમે 20 કલાક ખુશ રહો છો
• તમારે પરાણે  કોઈ કામ કરવું પડતું નથી કે કોઈ વ્યક્તિ સાથે પરાણે  સારા સબંધો રાખવા પડતા નથી।
• તમે તમારા શોખ અને આનંદ માટે પૂરો સમય કાઢી શકો છો
• “આજ ભલે મારે કામ કરવું પડે પણ 10 વરસ પછી મારે જલસા જ જલસા હશે ” એવું તમે વિચારતા નથી (એ 10 વરસ ક્યારેય નહિ આવે , જલસા કરવા હોઈ તો અત્યારે  જ કરો )
• લોકો તમારા વિષે શું અભિપ્રાય રાખે છે એનાથી તમને કોઈ ફર્ક પડતો નથી.
• અમને ભવિષ્ય નો કોઈ ડર  નથી .

દુનિયા ની સૌથી રસપ્રદ વસ્તુ !

ઘણા લોકો ને બાઈક ગમે , ઘણા ને કાર ગમે , ઘણા ને બુક્સ માં રસ હોઈ , કોઈ ને કમ્પુટર માં તો કોઈ ને વળી યંત્રો માં રસ હોઈ. સૌ પોતપોતાના રસ પ્રમાણે ની વસ્તુ વિષે વાંચતા હોઈ , લખતા હોઈ કે કૈક સંશોધન કરતા હોઈ. પણ વિચાર એ આવે કે આ દુનિયા માં સૌથી રસપ્રદ વસ્તુ કઈ ?

દુનિયા માં સૌથી રસપ્રદ વસ્તુ હોઈ  તો એ છે માણસ ! અહા  જેમ લેખકો ,કવિઓ , સાહિત્યકારો કહે છે કે “માણસ એક બુક છે ” પણ હું કહું છું કે “એક માણસ ની અંદર હજારો બુક રહેલી છે ” . દરેક માણસ પાસે સારી સારી સ્ટોરી છે , સારી સારી વાતો છે પોતપોતાની જિંદગી નાં અનુભવો છે.  તમારા આસપાસ નાં લોકો ને ઓબ્ઝર્વ કરો તો ખબર પડે કે દરેક માણસ ની પોતપોતાની વિશેષતા છે. જો તમારી પાસે કાઈ સ્ટોરી નાં હોઈ તો કા તો તમે જીવ્યા જ નથી અથવા તમે બધું ભૂલી ગયા છો !

ખાલી તમે ઘર થી બહાર નીકળી ને શેરી માં થોડું ચાલી ને આગળ ચા ની કીટલી   વાળા ને  ચા પીતા  પીતા એની સ્ટોરી વિષે પૂછી જોજો ! આઈ એમ સ્યોર કે એની પાસે એટલી સ્ટોરીઓ હશે કે બુકો ની બુકો લખી શકાય. એમના જીવન નાં સંઘર્સ ની કથા, એમને ત્યાં આવતા કોઈ સારા કે ખરાબ ગ્રાહકો ની વાતો એમને શીખેલ અમુક જીવન નાં સત્યો, એમના ગામ ની વાત  વગેરે વગેરે ઘણું બધું.

આપણે ટ્રેન માં કે બસ માં સફર કરતા હોઈએ ત્યારે આજુબાજુ નાં લોકો એક વાર્તા સમાન જ છે. તમે ભીડ માં ની કોઈ વ્યક્તિ  ને ઓબઝર્વ કરવા માંડો , એમની ટેવો  , કુટેવો , એમનો ઈતિહાસ વગેરે તપાસો તો અમુક તો એવી વાતો નીકળી જ આવે જેના પર તમે એટલીસ્ટ  એક મુવી બનાવી શકો !. પાછુ રસપ્રદ વાત તો એ છે દરેક માણસ  નાં પોતપોતાના ઇન્ટરેસ્ટસ છે , ખાસિયત છે, સ્કીલ છે. ભલે તમે આઇસ્તાઇન કે ન્યુટન ને સૌથી બુદ્ધિશાળી માનતા હોઈ પણ એમની પાસે પણ બધી જ સ્કીલ નથી હોતી. એ લોકો ઝવેરચંદ મેઘાણી   જેવી વાર્તાઓ , શેક્સપીયર જેવા નાટકો કે માઈકલ જેક્શન જેવો ડાંસ નાં કરી શકે. ( કે પછી ચા ની કીટલી વાળા જેવી ચાઈ  પણ નાં બનાવી શકે ).

આ ઉપરાંત દરેક માણસ  ની છુપી લાગણીઓ ની સ્ટોરી હોઈ છે. ટીન  એજર્સ નાં  ક્રશ , એક તરફી પ્રેમ , પહેલી મુલાકાત , પહેલો સ્પર્શ , પહેલી કિશ.  દરેક પાસે પહેલા પ્રેમ ની વાર્તાઓ (અનુભવો ) જુદા જુદા હોઈ છે. વિચારો માણસો ની અંદર કેટલી વાતો નો  ખજાનો  પડ્યો છે. પેલી કહેવત છે ” ખાલી હાથે આવ્યા હતા , ખાલી હાથે જવાના “. સાવ ખોટી વાત ” ખાલી હાથે આવ્યા હતા પણ જઈએ ત્યારે કરોડો છુપી વાતો , હૃદય માં સંઘરેલી છુપી લાગણીઓ ને લઇ ને જવાના “

ગુજરાત ની “અનામત” વાર્તા

એક મોટું નગર હતું. એમાં એક મોટો જમીનદાર રહેતો હતો. એની પાસે 1000 વીઘા જમીન હતી. ઘર માં સૌ ખાધે પીધે સુખી હતા. જમીનદારે 2 લગ્ન કર્યા હતા. પહેલી પત્ની નાં 6 છોકરા હતા અને બીજી પત્ની નાં 5. મોટી વહુ નાં છોકરાવ ને નાની વહુ ના છોકરા દીઠાય ગમતા નાં હતા. ધીરે ધીરે છોકરાવ મોટા થયા.

પહેલા તો બધા સરખે ભાગે વેચી ને ખાઈ લેતા પણ બીજી પત્ની એ ધોખો કર્યો કે “મારા છોકરાવ હજુ નાના છે, એને હજુ ઘણું શીખવાનું છે , ફરવાનું છે ,મોજશોખ બાકી છે અમને વધારે હિસ્સો જોઈએ ” એટલે જમીનદારે નક્કી કર્યું કે જ્યાં સુધી બીજી વહુ નાં છોકરાવ મોટા નો થઇ જાય ત્યાં સુધી 500 વીઘા ની આવક બીજી વહુ નાં છોકરા માટે “અનામત”. એ આવક માંથી જે રૂપિયા મળે એ ખાલી બીજી વહુ નાં 5 છોકરા વચ્ચે જ. જયારે બાકી ની 500 વીઘા જમીન ની આવક માં 11 એ 11 છોકરાવ નો ભાગ.

આ ઘણા સમય માટે ચાલ્યું.( છોકરાવ મોટા થયા જ નહિ , મોટા થઇ ગયા તો પણ મોહ નો છૂટ્યો !!) હવે પહેલી વહુ નાં છોકરાવ ને લાગવા માંડ્યું કે આ તો ખોટું થઇ છે હવે આપના ભાગે કઈ આવતું જ નથી. એટલે એ લોકો એ બાપ ને કીધું કે હવે તો “અનામત” વાળી જમીન કાઢો અને બધા ને સરખે ભાગે જમીન આપી દ્યો. અમારા 6 માંથી પણ 2 નાના છે એમને પણ હજુ બધું બાકી છે જયારે પેલા પાંચ ભાઈઓ માં 3 તો મોટા થઇ ગયા છે એમને હવે શું જરૂર ???

જમીનદાર ને લાગતું હતું કે હવે જો “અનામત” વાળી જમીન કાઢી ને બધા ને આપી દેશે તો બીજી પત્ની ને ખોટું લાગી જશે અને ઘર માં ઝગડા થશે એટલે એને ચાલતું હતું એમ જ ચાલવા દીધું. પહેલી વહુ નાં છોકરાવ થી નાં રહેવાયું એને લાગ્યું કે આના નાના ભાઈઓ ને અન્યાય થઇ રહ્યો છે. હવે બધી જમીન બધા ને સરખે ભાગે મળવી જોઈએ કે પછી જે બંને વહુઓ માં જે નાના ભાઈઓ છે એમને જ અનામત આપો. આ એક પત્ની નાં છોકરાવ ને અનામત આપવું અને બીજા ને નહિ એ અન્યાય છે..

હવે મોટી વહુ ના છોકરાવ માં એક બે છોકરા નો મગજ છટક્યો, હવે બોવ થયું !! ઘરે હલ્લો મચાવ્યો , ટ્રેક્ટર વગેરે સળગાવ્યા , ફર્નીચર તોડ્યું. ઘર માં બધા ડરવા લાગ્યા. હવે જમીનદાર ને બુદ્ધિ આવી કે આનું કૈક કરવું પડશે. એટલે જમીનદાર એક નવું સોલ્યુશન લાવ્યો કે ” જે 500 વીઘા જમીન સૌની વચ્ચે છે , જેમાં કઈ અનામત નથી એમાંથી 100 વીઘા જમીન પહેલી વહુ નાં નાના બે છોકરાવ માટે પણ અનામત! બસ ખુશ ??

હજી ,પહેલી વહુ નાં છોકરાવ વિચારે છે કે આમાં આપણને ફાયદો શું થયો, આમાં અન્યાય ઓછો ક્યાં થયો !!

“રાહ જોવી” – અંદર ની ભાવના !

આપણા  જીવન માં રોજ થોડો ટાઈમ તો કોઈક ની “રાહ” જોવામાં (વેઇટ  કરવામાં ) કાઢી જ નાખતા હોઈએ છીએ. આમ જોઈએ તો  જિંદગી નો ઘણો સમય રાહ જોવા માં વેડફાઈ જતો હોઈ છે. જો કે એ સમય વેડફાયો નાં કહેવાય , રાહ જોવા માં ય મજા છે , ક્યારેક રોમાંચ છે ક્યાંક ડર  છે. ક્યાંક  એકસાઈટમેન્ટ છે તો ક્યાંક નારાજગી. પણ આ રાહ જોવા માં આપને દરેક ટાઈપ ની ફીલિંગ અનુભવી શકીએ છીએ.

અલગ અલગ વ્યક્તિ ની રાહ જોવા માં અલગ અલગ ફીલિંગ હોઈ છે. સવારે 6 વાગ્યા માં ઉઠી ને તૈયાર થઈ  7 વાગે કોલેજ જવા નીકળીએ, વચ્ચે ફ્રેન્ડ ને એના ઘરે થી પીક અપ કરવા નો હોઈ અને ત્યાં પહોચીએ અને ખબર પડે કે હજુ તો જનાબ બ્રશ કરે છે. “પાંચ મિનીટ વેઈટ  કર હમણાં જ દશ મિનીટ માં તૈયાર થઇ જાવ”. અને એ દશ મિનીટ વીસ  મિનીટ માં પરિણમે. ત્યારે આપણે  એને  અંદર થી “મણ  મણ ” ની સંભળાવીએ. પણ ક્યારેક એના ઘર ની બહાર વેઇટ કરતા કરતા શેરી માં મસ્ત  નઝારો જોવા મળી જાય એવું પણ બને 😉

 ઘર થી દુર રહેતા લોકો માટે ખાસ, મમ્મી કે પાપા નાં કોલ ની રાહ. રોજ સાંજે  9 વાગે કોલ આવતો હોઈ એટલે  8:45 થી રાહ જોતા હોઈએ કે ક્યારે આવશે. જો પાંચ મિનીટ પણ વધારે થઇ જાય તો સામે થી 2-3 વાર કોલ કરી જોઈએ. આ રાહ માં એક પરેશાની હોઈ એક અપનાપન હોઈ. રોજ શું વાત કરવાની હોઈ એ ખબર જ હોઈ તો પણ માતાપિતા  સાથે નું એક અતુટ અગાઢ  જોડાણ જેના કરને આપને નોર્મલ નાં રહી શકીએ. એમના માટે પણ દીકરો/દીકરી ઘરે ક્યારે આવશે એની રાહ ! આજ રીતે આપના મનગમતા વ્યક્તિ, પ્રિય વ્યક્તિ (લવ ) એમની રાહ જોવા માં એકસાઈટમેન્ટ  હોઈ. કોલ આવશે તો શું વાત કરીશ ? પેલી વાત કરું કે નાં કરું ? આટલું મોડું કેમ થયું હશે ? શું કરતી હશે ? અને જો મળવા નું હોઈ તો મારી હેર સ્ટાઈલ બરાબર છે કે નહિ ? કપડા નો કલર સારો તો લાગે છે ને ? આ ફેવોસ ને આજે જ પતવું હતું !! આ ગરમી તો જો , ડીઓ લગાવ્યો તો પણ પરસેવો વળે છે જાને કેટ કેટલું વિચારી નાખીએ , કેટ કેટલું જીવી લઈએ. અને જો આજ પ્રેમી સાથે તમે પુરા કમ્ફર્ટેબલ થઇ ગયા હોઈ તો મળશું ત્યારે શું શું કરશું ? કિસ કરવી કે નહિ ? કેટલું પ્લાન કરી નાખીએ, કેટલા સપના જોઈ નાખીએ !!

બોવ જ ભૂખ લાગી હોઈ અને ગમે એવી ફાઈવ સ્ટાર હોટેલ માં ગયા હોઈ, જો ખાવા નું સમયસર નાં આવે તો પીતો જ હલી  જાય. આવા સમયે વધુ રાહ મતલબ વધુ ગુસ્સો. પછી ગમે એટલું સારું જમવાનું આવે , વેઈટર તો ગયો (જો કે આ કેસ માં આપણે  ખુદ જ વેઈટર કહેવાઈએ !!) જોબ ઈન્ટરવ્યું  માટે લાઈન માં બેસી ને રાહ જોતા હોઈએ કે બેંચ પર પેન હાથ માં લઇ ને પેપર આવવા ની રાહ જોતા હોઈએ, પરિસ્થિતિ લગભગ સરખી જ હોઈં. ગમે એટલા પ્રિપેર હોઈ તો પણ  અંદર થી એક છૂપો ડર  હોઈ.  ઘણી વખત બર્થ ડે  કે કોઈ સ્પેશિયલ દિવસ ની રાહ, ખુશી આપતી હોઈ છે.  પણ જિંદગી માં અમુક રાહ એવી હોઈ છે કે જે જિંદગી નાં આપે તો જ સારું- હોસ્પિટલ નાં બર્થ પર મોત ની રાહ જોતો દર્દી !

“મારો પણ એક દિવસ આવશે !” આ રાહ બધા જોતા હોઈ છે. ગમે તે પોજીશન પર હોઈ હજુ લોકો ને લાગતું હોઈ છે કે એનો દિવસ હજુ નથી આવ્યો. ભાઈ આજે જ તારો દિવસ છે જે કરવું હોઈ એ આજે જ કર. જિંદગી માં ખુશીઓ આવવા ની રાહ , રૂપિયા આવવા ની રાહ  કેટ કેટલું વેઇટ કરીએ છીએ આપને નહિ !! (કોઇ એમ નાં કહેતા મેસેજ કર્યા  પછી રીપ્લાય આવવા ની રાહ બાકી રહી ગઈ !)

પણ જિંદગી ત્યારે અટવાય છે જયારે આપને કાઈ રાહ જ નાં જોતા હોઈ. તમને ખુદ ને ખબર નથી હોતી તમે શું કરી રહ્યા છો. જીવન માં હવે એવું શું છે જેની તમે વેઇટ કરો છો ? તમને જવાબ નથી મળતો !! પણ અંદરથી ક્યાંક ને ક્યાંક એવું લાગે છે કે “હા એવું કૈક છે જેની હું રાહ જોવ છું.” પણ શું ? “ખબર નહી !” !!

ટાઈમ જ નથી ભાઈ…..

આજકાલ ગમે ત્યારે લોકોને કોલ કરો , વાત કરો કે ચાલો મળીએ , એટલે જવાબ આવે “યાર આજકાલ ટાઈમ જ નથી મળતો” (આમા હું પણ આવી ગયો). ફોનમા વાતમાં પણ “હા સારું મળીએ પછી ” કહી ને મૂકી દઈએ છીએ. ઓફિસે રોજ મોડા પહોંચીએ છીએ. કોઈકને મળવાનું  હોઈ કે કોઈ પ્રસંગમા જવાનું હોઈ, મોડા પડીએ છીએ. છોકરાવને, ફ્રેન્ડ્સને, વાઇફને  ટાઈમ આપી શકતા નથી.અરે ખુદ ને પણ ટાઈમ આપી શકતા નથી. પોતાના શોખ પુરા કરવાનો ટાઈમ નથી. હમણાં જ મારો એક મિત્ર છે જેને લખવાનો બહુ જ શોખ છે. મેં કહ્યું કે તો લખતો કેમ નથી ? એ કહે “ટાઈમ નથી “.

સાલો આ બધો ટાઈમ જાય ક્યાં ? રોજના 24 કલાક એટલે કે રોજના 1440 મિનિટ. એટલે કે અઠવાડિયાની 10080 મિનિટ્સ. આ અઠવાડિયાની 10080 મિનિટ્સ માંથી લખવા માટે તું 80 મિનિટના કાઢી શકે ?  કેમ આપણે આપણા શોખ માટે કે આપણા નજીકના મિત્રો અને સગાસંબંધીઓ માટે સમય નથી કાઢી શકતા ?

બોવ દૂર નહીં પણ થોડાક 1960 કે 1970 કે 1990 પણ લઈ લો ત્યારની લાઇફસ્ટાઇલનું એનાલિસિસ કરો, શું લોકો આટલા બીઝી હતા ?  સવારે સમયસર કામ પર જતા રહેતા સાંજે આવી જતા. રજાઓમા સગાસંબંધીઓ ના ઘરે જઈ આવતા. મિત્રો ને મળી લેતા ત્યારે કોઈ આટલું બીઝી તો નહોતું જ !

હજુ થોડા બેક જઈએ 1800- 1900 ની વચ્ચે ના વર્ષો મા , લોકો સાવ ફ્રી  રહેતા. ત્રણ ટાઈમ ખાઈ પી ને આરામથી મિત્રો સાથે ગપાટા મારતા, ત્રણ ટાઈમ ઘરે જ જમતા. ફેમિલી ને સગાસંબંધીઓ ને બધા ને પૂરતો સમય આપતા અથવા એમ કહીએ કે સગા સબંધીઓ, મિત્રો ,બાળકો વગેરે જ તેમની જિંદગી હતી. તો ત્યારે આટલો ટાઈમ કેમ હતો બધા પાસે ?

લોજિકલ વિચારીએ એ સમયમા આટલા ઝડપી વાહનો નહોતા. નાની મુસાફરીમાં પણ દિવસો લાગી જતા અને થાક પણ. ફોન કે મોબાઈલ નહોતા , એકબીજાને સંદેશાઓ પહોંચાડવામાં અને કમ્યુનિકેશન મા દિવસો ના દિવસો પસાર થઈ જતા હતા. ઇન્ટરનેટ નોતું, કૈક માહિતી મેળવવા માટે પુસ્તકો ના ઢગલાઓ વાંચવા પડતા હતા. રોજિંદા જીવનમા રસોઈ બનાવવા  યુઝ થતા ઘરઘંટી , મિક્સર , ગ્લાઇન્ડર, ગેસ , વગેરે ના ઉપયોગ થી પહેલા ખાલી લોટ દળવામા જેટલો સમય લાગતો એટલામાં તો  ત્રણેય ટાઈમની રસોઈ બની જાય છે.  આવા બીજા ઘણા માણસની લાઈફ સરળ અને ફાસ્ટ બનાવવા માટે બનાવાયેલા મશીનો પણ નહોતા. તો લોજીકલી વિચારીએતો આપણે આપણી બેઝિક જરુરીયાતો માટે ખાસ્સો એવો સમય બચાવીએ છીએ. તો બધો બચાવેલો સમય જાય છે ક્યાં ?

આપણી પાસે માનવ જીવનને સરળ અને સગવડ ભર્યું બનાવવાના મશીનો છે તો પણ આટલું કામ કેમ કરવું પડે છે ?  મગજથી વિચારીએ તો અત્યારે તો આપણું જીવન એવું હોવું જોઈતું હતું કે કાંઈ કામ જ ના કરવું પડે, બધું કામ મશીનસ કરી આપે અને માણસો મોજશોખ કરે, રખડે, આનંદ કરે. પણ નહીં, ઉલ્ટાનું કામ વધી રહ્યું છે પહેલા કરતા વધુ કામ કરવું પડે છે કેમ આવું ?

ક્યાંક આપણે બનવેલા મશીનો અને સગવડોમાં નફા કરતા નુકશાન વધુ છે એવું તો નથી ને ? એટલે કે મશીન જે કામ  સરળ બનાવે એ મશીન બનાવવામાં અને કોઈ માણસ માટે એ ખરીદવામાં જેટલી મહેનત કરવી પડે એ મશીન જેટલું કામ કરી શકે એના કરતા વધુ તો નથી ને ?

ભગવાને આપેલી સીધી સરળ લાઈફને કોમ્પ્લિકેટેડ બનાવી રહ્યા છીએ. ખરેખર તો એવું હોવું જોઈતું હતું કે ભગવાને આપણને અત્યારે છે એવી ( કે પછી નજીક ના ફ્યુચર મા આવશે એવી ) કોમ્પ્લિકેટેડ અને તણાવ ભરી લાઈફ આપી હોત અને  માણસ પોતાની સુજ્બુજ અને તર્કશક્તિનો ઉપયોગ કરીને જે પહેલા શાંતિ અને આરામવળી જિંદગી હતી એ મેળવવા મથતો હોત.

મને પણ ખબર નથી કે ખરેખર આવું કેમ છે ? કામ વધારે કરવું પડે છે એ ફેક્ટ છે, સમય વધારે આપવો પડે છે એ પણ ફેક્ટ છે. હા કામ કરવા મા મહેનત ઘટી છે. પણ જેટલી ઓછી મહેનત કરીએ છીએ એને કવર કરવા પાછું જીમ મા જઈ ને વધુ મહેનત કરવી પડે છે. ક્યારેક તો એવું લાગે છે કે આખું સિવિલાઈઝેશન જ ઉલ્ટી દિશા મા જઈ રહ્યું છે.

Engineer – દુનિયાને બદલવનાર એક કલાકાર !

થોડું ગૂગલિંગ કરો તો ખબર પડે કે એન્જીનીયર શબ્દ, મોટા મોટા એન્જીન (કે યંત્રો) ને બનાવનાર કે મેન્ટેન રાખવાવાળા વ્યક્તિ માટે વપરાતો. એન્જીનીયર લેટિન વર્ડ માંથી આવ્યો છે જેનો અર્થ લેટિન માં સ્માર્ટ એવો થાય છે. એન્જીનીયરની વ્યાખ્યા જોવો તો કૈક આવી છે ” જે વ્યક્તિ કૈક નવું ડેવલોપ કરે છે કે કોઈ રિયલ લાઈફ પ્રોબ્લેમ નું સોલ્યુશન શોધે છે એને એન્જીનીયર કહેવાય”. આજકાલ “એન્જીનીયરીંગ” એક કોલેજની ડિગ્રી છે. એમાં ઘણી બ્રાન્ચ છે જેમ કે મિકેનિકલ , સિવિલ , ઇલેટ્રીકલ , ઇન્ફોર્મેશન ટેક્નોલોજી . કમ્યુટર, ઇલેક્ટ્રોનિક્સ એન્ડ કમ્યુનિકેશન , કેમિકલ , બાયો ટેક્નોલોજી, એન્વાયર્નમેન્ટ વગેરે વગેરે.

Engineer

આજકાલ એક નવો ટ્રેન્ડ આવ્યો છે, સ્પેશિયલી જે ભણ્યા નથી અને 10-15 ધંધા બદલાવીને , લોકો ને બાટલી માં ઉતારી ને એક નાની ગાડી લઇ લીધી હોઈ અને પોતાને બિઝનેશમેન ગણતા હોઈ એવા લોકો માં !  કોઈક ખેડૂત કે કારીગરે ટ્રેક્ટર જે મશીન ની ડિઝાઇન માં થોડો ફેરફાર કરી ને કૈક જુગાડ બનાવ્યું હોઈ કે જે સ્પેસિફિક એક જ કામ કરી શકતું હોઈ , જેમાં મિકેનિકલ એફર્ટ , મેન્યુઅલ એફર્ટ કરતા વધારે હોઈ એવા મશીન નો વિડીયો મુકશે અને ઉપર લખશે ” આ એન્જીનીયર નહિ જ હોઈ ” ! અરે કમબુદ્ધિ માનસ , જે એન્જીન નો ઉપયોગ આ ભાઈએ કર્યો છે એ એક એન્જીનીયરે જ ડિઝાઇન કર્યું હશે. ઘરમાં નાનામાં નાની વસ્તુ કે  નાનું યંત્ર કે તમે જેમાં આ પોસ્ટ વાંચો છો એ મોબાઈલ કે લેપટોપ એન્જીનીયર્સે જ ડિઝાઇન કર્યા છે.

હમણાં જ એક પોસ્ટ વાંચી હતી, કોઈ ભાઈ એક સોફ્ટવેર કે એપ્લિકેશન નો ઉપયોગ કરી કૈક 50-60 હાજર રૂપિયા કમાતો હતો. એની ઉપર લખ્યું હતું , એન્જીનયરો કે વધુ ભણેલા ગણેલાઓ ને આ નહિ સમજાય ! ભાઈ , જે એપ્લિકેશન કે સોફ્ટવેર એ વાપરે છે એ કોને બનાવ્યો છે અને એ કેટલું કમાય છે એ તારી ત્રણ પેઢીને પણ નહિ સમજાય.  ઘણા વળી બિલ ગેટ્સ કે માર્ક ઝુકરબર્ગનું ઉદાહરણ લાવે કે એ કોલેજ ડ્રોપઆઉટ છે અને આટલું બનાવ્યું છે. એક વાર પાછું પૂછી જોજો એ કઈ કોલેજ માંથી ડ્રોપ આઉટ છે ? “હાર્વર્ડ” ! દુનિયાની પહેલી હરોળની યુનિવર્સીટી છે. અને જો અધૂરું ભણેલા કે એન્જીનીયર ના હોઈ એવા લોકો જ  કૈક ઇન્નોવેશન લાવતા હોઈ તો આ મહાનુભાવો એ એની કંપની માં એન્જીનીયર્સ ના બદલે કોલેજ ડ્રોપઆઉટ્સ ને જ રાખ્યા હોત.

હા ડિગ્રી આવી જવા થી કોઈ એન્જીનીયર ના બની શકે, ખરું। પણ દુનિયામાં જે કાંઈ ઇનોવેશન થાય છે એની પાછળ ક્યાંક ને ક્યાંક  એન્જીનીયરનું ભેજું છે. ઘરમાં યુઝ કરતા બ્લેન્ડર થી માંડીને નાસાના અવકાશયાન ની પાછળ એક એન્જીનીયર છે. તમે વાંચી રહેલ આ બ્લોગ ના પ્લેટફોર્મ થી માંડી ને તમારા હાથ માં જે મોબાઈલ છે એની ડિઝાઇન પાછળ એકે એન્જીનીયર છે. તમારા ઘરમાં વપરાયેલ સિમેન્ટની બનાવટ થી માંડીને સરદાર સરોવર ડેમ બનાવનાર ની પાછળ એક એન્જીનીયર છે. તમારા બાઈક કે કાર ની બનાવટ માં કે બુલેટ ટ્રેન ની સ્પીડ માં ક્યાંક ને ક્યાંક એન્જીનીયરનું યોગદાન છે.

એન્જીનીયર એ સવારે 9 થી સાંજ ના 6 વાગ્યા સુધી જોબ માં જતો માણસ જ નથી , એને લખેલ એક એક કોડ (પ્રોગ્રામ) ક્યાંક ને ક્યાંક ઇનોવેશન લાવે છે. ભલે એક એન્જીનીયર શરૂઆતમાં  એક કારીગર ની સાથે CNC  મશીન ચલાવતો હોઈ પણ હું ખાતરી આપુ છું કે પાંચ છ  વર્ષ પછી એ સેઈમ જગ્યાએ નહિ જ હોઈ. જે સિવિલ એન્જીનીયરને શરૂઆતમાં કડિયા જેટલી પણ ખબર ના પડતી હોઈ એ જ એન્જીનીયર જયારે અનુભવ મેળવે ત્યારે એને શીખેલ થીયેરી નો ઉપયોગ કરી શહેર માં એક બ્રિજ કે બિલ્ડીંગ બનાવે છે જયારે એની મજાક ઉડાવતા એ  કારીગરો ત્યાં જ હોઈ છે !

અને હા ફરીથી, જે વ્યક્તિ રિયલ લાઈફ પ્રોબ્લેમનું શોલ્યુશન લાવે છે કે કૈક નવું ઇનોવેટ કરે છે કે એમાં યોગદાન આપે છે એ બધા એન્જીનીયર્સ જ છે. જો લેખકો , કવિઓ , ડોક્ટરો, નેતાઓ  પોતાના કામ ની વાહ વાહ કરી શકતા હોઈ અને પોતાને દુનિયાનો એક પાયો બતાવી શકતા હોઈ તો એંજીનીયરો કેમ નહિ !!

એ હવે આપણે નક્કી કરવાનું છે.

લગ્ન પછી તમારે કેમ જીવવું એ તમારે બંને એ નક્કી કરવા નું છે નહિ કે સમાજે ! રોજબરોજ ની બોરિગં જિંદગી જીવવી કે એકબીજાને પ્રેમ હૂંફ આપી ને એ બોરિંગ જિંદગી માં પ્રાણ પુરવા  એ તમારા પર આધાર રાખે છે.

 

હવે હું તારો થઇસ અને તું મારી ,
આગળ કેમ જીવવું
એ આપણે નક્કી કરવાનું છે

એકબીજા સાથે લડવું કે
એક થઇ ને દુનિયા સામે લડવું
એ આપણે નક્કી કરવાનું છે

જે મળવાનું નથી એની પાછળ ભાગવું કે
જે છે એમાં ખુશીઓ શોધવી
એ આપણે નક્કી કરવાનું છે

એકબીજાને ભૂલો માટે આખી જીન્દગી કોસતા  રહેવું  કે
નાની નાની વાતો માં એકબીજાની તારીફ કરતા રહેવું
એ આપણે નક્કી કરવાનું છે

કોઈ ત્રીજા વ્યક્તિ ને આપણા સંસાર માં દખલ કરવા દેવી  કે
આપણા  બંને વચ્ચે ના પ્રોબ્લેમ્સ આપણે જ સોલ્વ કરવા
એ આપણે નક્કી કરવાનું છે

એકબીજાથી અમુક વાતો છુપાવવી કે
એકબીજા સાથે બિન્દાસ ખુલ્લી કિતાબ બનીને જીવવું
એ આપણે નક્કી કરવાનું છે

એકબીજા માટેનો પ્રેમ છુપાવવો કે
બિન્દાસ બની પ્રેમ કરવો
એ આપણે નક્કી કરવાનું છે

બસ, એમ જ બોરિંગ પતિ પત્ની બની ને જિંદગી કાઢી નાખવી કે
એકબીજાના દોસ્ત , પ્રેમી ,  અને  હમસફર બની જિંદગી જીવી નાખવી
એ આપણે નક્કી કરવાનું છે

 

આધુનિક પતિપત્ની બંને પાસે સ્વતંત્રતા છે , પોતાની અભિવ્યક્તિ છે , અને મોડર્ન જમાનો છે. તો બંને એકબીજાના હરીફ થવાના બદલે હમસફર થઇ ને  જિંદગી જીવી શકે. આખરે નાની નાની ખુશીઓ ને એન્જોય કરી ને જિંદગી કાપવાને બદલે જિંદગી જીવી  શકે. છેલ્લે તો તમે બે જ એકબીજાના છો. કેવી રીતે જીવવું, કેવીરીતે જિંદગી નો આનંદ લેવો એ તમારે જ નક્કી કરવાનું છે. બીજાની અંદર થી ઘીસીપીટી અને બહાર થી ઝગમગતી જિંદગી જોઈ ને અંજાવા કરતા , તમારી લાઈફ માં તમે મસ્ત રહો. જિંદગી એકબીજાની બાહો માં જ જીવી જાણો.